به گزارش قدس آنلاین به نقل از روابط عمومی سازمان بسیج اساتید کشور،  حضرت آیت الله صدیقی استاد اخلاق و امام جمعه موقت تهران با حضور در محل سازمان مرکزی بسیج اساتید کشور، به سخنرانی اخلاقی در جمع مدیران و کارکنان این سازمان پرداختند.

در ابتدای برنامه دکتر زارعی رئیس سازمان بسیج اساتید ضمن خوشامدگویی، به معرفی چارچوب کلان و نگاه جدید در سازمان کار بسیج اساتید پرداخته و افزود سازمان بسیج اساتید برآنست که ساختارها، سازمان و روش شناسی جدید بدون توجه خودسازی فردی، موفق به طی مسیر تحول خواهی و اثربخشی دانستند. پس از آن آیت الله صدیقی با موضوع «خودسازی و نوسازی معنوی در بعد فردی و سازمانی» به ایراد سخن پرداختند.

آیت الله صدیقی ضمن تأکید بر اینکه «هدف و مقصد بشر» کجاست، گفت: در سوره مبارکه ملک که تأکید زیادی به قرائت روزانه آن وجود دارد، به مسئله ورود به عالم برزخ و وضعیت انسان در شرایط برزخ اشاره می شود. یکی از مسائل عالم برزخ موضوع فشار قبر است. اینکه اعمال و آورده انسان به هرشکل و کیفیتی که باشد، به همان تناسب در فشار قبر او موثر است.

ایشان با اشاره به ماجرای عالمی که زیاد به قصد رویت حشرات گزنده مورد اشاره در برخی روایات در قبرستان وادی السلام رفت و آمد داشته اما موفق به دیدن مار و عقرب در داخل قبرهای کهنه نمی شده است، ادامه داد: این اعمال ماست که فشار قبر می آورد. در قبر مار و عقرب و کرم وجود ندارد؛ اینکه در روایت آمده قبر خانه عقارب است، این ما هستیم که با خود مار و عقرب به قبر می بریم و آنجا را خانه آنها می کنیم. این حاصل عمل ما در دنیاست. در روایت از رسول اکرم(ص) آمده است که قبر می گوید: انا بیت الوحده؛ انا بیت الوحشه، انا بیت الظلمه. انسان باید به فکر وضعیت قبر و برزخ خود باشد.  

ایشان سپس به نقل روایتی از امام حسن عسگری(ع) پرداخته و اظهار کرد: وجود نازنین امام عسگری(ع) می فرمایند چهار چیز است که انسان باید در خود نهادینه کند و فرد مومن باید اینها برایش فرهنگ شود. اول، "ذکر و یاد فراوان خداوند" است. با خدا بودن؛ خدا را فراموش نکردن و در تمام امور فردی و کاری خود را در محضر خدا حاضر دیدن. حضور خداوند هم چیزی متفاوت و ورای این حضوری است که ما الان درکنار یکدیگر داریم؛ خداوند اقرب من حبل الورید است؛ خداوند ظاهر و باطن ما را احاطه کرده است. دوم، "زیاد یاد مرگ کردن" است؛ یعنی هر کاری انجام می دهیم در باطن این عالم که "موت" است بروز و ظهور می یابد. انسان باید خود را مهیای مرگ کند. دنیا اقل است و همه­اش هم در برابر آخرت اقل و اندک است.

این استاد اخلاق به روایتی از امیرالمومنین(ع) استناد کرده و افزود: امام علی(ع) می فرمایند من با مرگ مأنوسم همانگونه که طفل به سینه مادرش انس دارد. پس ذکر و یاد فراوان مرگ باید یک از صفات انسان مومن باشد.

ایشان سومین عنصر مهم در کلام امام حسن عسگری(ع) را تلاوت زیاد قرآن عنوان کرده و گفت: امام عسگری(ع) فرمودند سومین چیز که باید در زندگی و اخلاق ما نهادینه شود، "تلاوت زیاد قرآن" است. همه چیز در قرآن است. قرآن نسخه شفای مادی و معنوی انسان است. اما چرا ما نمی توانیم از قرآن شفا بگیریم، چون طهارت و پاکیِ وجود می خواهد؛ که این پاکی در وجود نازنین حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه جمع است؛ که قرآن می­فرماید: لایمسه الاالمطهرون. قرآن میثاق عبد و مولی است. پس از این، چهارمین نکته در کلام امام حسن عسگری(ع)، "یاد فراوان حضرت ختمی مرتب و اهل بیت" پاک ایشان با ذکر «صلوات» است. این ذکر فراوان صلوات است که به انسان تذکر می دهد چه افرادی الگو هستند و انسان مومن با از چه افراد تبعیت کند.

آیت الله صدیقی در ادامه با اشاره به آیه ۲۸ سوره قصص و فلسفه خودسازی انسان اظهار کرد: خداوند در قرآن کریم می فرماید وَ ابْتَغِ فیما آتاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ؛ یعنی همه چیز به شما دادیم و کم هم ندادیم و همه چیز را مسخّر شما ساختیم؛ برای چه؟ برای اینکه خود را بسازید؛ عَلَیْکُمْ أَنفُسَکُمْ (آیه ۱۰۵ سوره مائده). وجود نازنین حضرت سیدالشهدا(ع) حتی تا آخرین لحظات طمع داشت به هدایت شمر و عمرسعد و امثال اینها بپردازند و مذاکره و سازشی مطرح نبود. امام حسین(ع) به عمرسعد فرمودند من همه چیز به تو می دهم، از خانه و زمین و ثروت، اما دست خودت را به خون من آلوده نکن؛ اما عمرسعد گفت که ثروت تو و بهشت تو نسیه است اما ملک ری نقد است. انسانی که فریب شیطان را بخورد اینگونه است. خداوند می فرمایند از امکانات و بهره های دنیا استفاده کنید و خودتان را بسازید.

ایشان با تأکید بر توجه به این آموزه ها در زندگی فردی و اجتماعی، افزود: روزی می رسد که این امکانات مادی ما، امکانات و قدرت اداری ما، زدوبندهای سیاسی ما دیگر به درد ما نمی خورند و می بینیم دیگر فرصتی برایمان نمانده است.

ایشان همچنین به الگوگیری بسیج از سرچشمه تعالیم الهی و نبوی توجه داده و عنوان کرد: بسیج و نخبگان بسیج باید نمونه ای از زندگی پیغمبر باشند؛ باید باعث آرامش جامعه باشند و هرچه می توانند خدمت کنند. باید خودمان را اینجا هزینه کنیم. از چرب و شیرین کمتر بخوریم؛ بیشتر تلاش کنیم.

این استاد اخلاق ادامه داد: نخبگان بسیج باید بیش از دیگران تلاش کنند؛ باید ببینیم کجا هستیم؛ وضع نماز شب ما چگونه هست؛ چقدر به یاد امام زمان(ع) هستیم؛ چقدر جمکران می رویم، وضع و حال دعای عهد ما چگونه است. باید ببینیم چقدر زندگی و احوالات ما با امام زمانمان پیوند و نزدیکی دارد. آقای حق شناس(ره) نقل می کردند: روز چهلم دعای عهدم بود که بین الطلوعین در مسیر زیارت حضرت عبدالعظیم، امام زمان(ع) را ملاقات کردم. این اثر دعاست؛ دعای با حضور قلب و ارتباط. ما باید ببینیم فاصله عمل ما با اینها چقدر است. شیخ رجبعلی خیاط(ره) به خدمت امام حسین(ع) نائل شد و درخواست زیارت مزار شریف ایشان را کرد؛ امام حسین(ع) به شیخ گفت: خودم که اینجا هستم، من را می خواهی با مزارم را؟ شیخ گفت: جانم به فدای شما، هر دو را می خواهم. اینها الگوی عمل است. باید به اینها تأسی جست.

آیت الله صدیقی در خاتمه کلام با تأکید بر ضرورت بنیادین خودسازی فردی و اجتماعی افزود: خودمان را بسازیم؛ سفر طولانیست و دستانمان خالی. خداوند که می فرماید وَ ابْتَغِ فیما آتاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ؛ یعنی هرچه برای آخرتت می خواهی، امکانش را در دنیا به تو دادیم. حواسمان باشد حتی غذاخوردنمان هم با نیت یاری امام زمان(ع) باشد نه صرفا رفع گرسنگی. با خانواده خود خوش رفتار باشیم که مودت از سفارش های الهی است. خود را آماده کنیم و زاد و توشه برگیریم.

در پایان از برخی کارکنان، کارشناسان و معاونان سازمان بسیج اساتید با حضور آیت الله صدیقی با اهدای لوحی تجلیل شد.